publicerad: 2015
saliggöra
sal·ig|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • allena saliggörande ⟨ibl. iron.⟩ som löser alla problem
| Finita former | |
|---|---|
| saliggör | presens aktiv |
| saliggörs (saliggöres) | presens passiv |
| saliggjorde | preteritum aktiv |
| saliggjordes | preteritum passiv |
| saliggör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att saliggöra | infinitiv aktiv |
| att saliggöras | infinitiv passiv |
| har/hade saliggjort | supinum aktiv |
| har/hade saliggjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| saliggörande | |
| Perfekt particip | |
| en saliggjord + substantiv | |
| ett saliggjort + substantiv | |
| den/det/de saliggjorda + substantiv | |
| den saliggjorde + maskulint substantiv | |


