publicerad: 2015
sinnesstämning
sinn·es|stäm·ning
substantiv
~en ~ar • till stämning 2 sinne 2
| Singular | |
|---|---|
| en sinnesstämning | obestämd form |
| en sinnesstämnings | obestämd form genitiv |
| sinnesstämningen | bestämd form |
| sinnesstämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sinnesstämningar | obestämd form |
| sinnesstämningars | obestämd form genitiv |
| sinnesstämningarna | bestämd form |
| sinnesstämningarnas | bestämd form genitiv |


