publicerad: 2015
skallbrott
skall|brott
substantiv
~et; pl. ~ • till brott 3 skalle
Singular | |
---|---|
ett skallbrott | obestämd form |
ett skallbrotts | obestämd form genitiv |
skallbrottet | bestämd form |
skallbrottets | bestämd form genitiv |
Plural | |
skallbrott | obestämd form |
skallbrotts | obestämd form genitiv |
skallbrotten | bestämd form |
skallbrottens | bestämd form genitiv |