publicerad: 2015
tidsbestämning
tids|be·stäm·ning
substantiv
~en ~ar tidsbestämma
| Singular | |
|---|---|
| en tidsbestämning | obestämd form |
| en tidsbestämnings | obestämd form genitiv |
| tidsbestämningen | bestämd form |
| tidsbestämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidsbestämningar | obestämd form |
| tidsbestämningars | obestämd form genitiv |
| tidsbestämningarna | bestämd form |
| tidsbestämningarnas | bestämd form genitiv |


