publicerad: 2015
trimning
trim·ning
substantiv
~en ~ar • till trimma 1,2,3
| Singular | |
|---|---|
| en trimning | obestämd form |
| en trimnings | obestämd form genitiv |
| trimningen | bestämd form |
| trimningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trimningar | obestämd form |
| trimningars | obestämd form genitiv |
| trimningarna | bestämd form |
| trimningarnas | bestämd form genitiv |


