publicerad: 2015
utkörning
ut|kör·ning
substantiv
~en ~ar • jfr köra ut
| Singular | |
|---|---|
| en utkörning | obestämd form |
| en utkörnings | obestämd form genitiv |
| utkörningen | bestämd form |
| utkörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utkörningar | obestämd form |
| utkörningars | obestämd form genitiv |
| utkörningarna | bestämd form |
| utkörningarnas | bestämd form genitiv |


