publicerad: 2015
utkörare
ut|kör·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑körarna • till köra ut
| Singular | |
|---|---|
| en utkörare | obestämd form |
| en utkörares | obestämd form genitiv |
| utköraren | bestämd form |
| utkörarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utkörare | obestämd form |
| utkörares | obestämd form genitiv |
| utkörarna | bestämd form |
| utkörarnas | bestämd form genitiv |


