publicerad: 2015
utmönstring
ut|mönstr·ing
substantiv
~en ~ar utmönstra
| Singular | |
|---|---|
| en utmönstring | obestämd form |
| en utmönstrings | obestämd form genitiv |
| utmönstringen | bestämd form |
| utmönstringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmönstringar | obestämd form |
| utmönstringars | obestämd form genitiv |
| utmönstringarna | bestämd form |
| utmönstringarnas | bestämd form genitiv |


