publicerad: 2015
utmätningsman
ut·mät·nings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen utmätning 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en utmätningsman | obestämd form |
| en utmätningsmans | obestämd form genitiv |
| utmätningsmannen | bestämd form |
| utmätningsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmätningsmän | obestämd form |
| utmätningsmäns | obestämd form genitiv |
| utmätningsmännen | bestämd form |
| utmätningsmännens | bestämd form genitiv |


