SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1898  
AFSNIDA a3v~sni2da, v. -ade, pr. äfv. -er (se för öfr. SNIDA). vbalsbst. -ANDE, -NING.
Etymologi
[jfr mnt. afsniden, t. abschneiden]
— jfr SNIDA AF.
1) (†) afskära l. bortskära; oeg. När ond begärelse instigha j menniskionnes hierta, skulle hon strax mota, affsnijda them. L. Petri 1 Post. S 7 b (1555). En gammol inbiten krankheet affsnijdes aff läkiaren. Dens. Sir. 10 (1561).
2) (mindre br.) snida bort. Bladguld .., fritt från hål och afsnidningar. SFS 1847, nr 32, s. 3. jfr Holmgren Skand. däggdj. 275 (1865).
Spoiler title
Spoiler content