SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1940  
LIGATUR li1gatɯ4r l. lig1-, sbst.2, r. l. f. (HusgKamRSthm 1626, s. 15 b, BoupptSthm 15/11 1667) ((†) n. HusgKamRSthm 1626, s. 14 b, BoupptSthm 28/8 1676); best. -en, äv. -n.
Ordformer
(lega- 16261855. lege- 16261667. legi- 16191626. legla- 16301636. leka- 1637. liga- 1626 osv. ligga- 1676. lik- (lich-, lick-) 16671669. -tijr 16671669. -tur 1619 osv. -ture 1734. -tyr 16301676. -tör (-teur) 16411679. likotygh 1677)
Etymologi
[jfr ä. d. legatur; av fr. ligature; samma ord som LIGATUR, sbst.1 Tyget har trol. fått sitt namn av att det urspr. användes till gördlar]
(förr) visst brokadartat tyg. HT 1902, s. 150 (1619). Ifrån Nederland (måste hämtas) fijnt Lerfft, .. Ligatur, och åthskilligt Kramgodz. Schroderus Urs. C 3 a (1626). Synnerberg (1815). — jfr LINNE-, SIDEN-, YLLE-LIGATUR m. fl.
Ssgr (förr): LIGATUR-, förr äv. LIGATURS-FÖRLÅT~20 l. ~02. (ligatur- 1667. ligaturs- 16261673) jfr -SPARLAKAN. HusgKamRSthm 1626, s. 14 a.
-SPARLAKAN. (ligatur- 16731679. ligaturs- 1672) BoupptSthm 23/9 1672.
Spoiler title
Spoiler content