publicerad: 2015
friare
fri·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. friarna • till fria 1
| Singular | |
|---|---|
| en friare | obestämd form |
| en friares | obestämd form genitiv |
| friaren | bestämd form |
| friarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| friare | obestämd form |
| friares | obestämd form genitiv |
| friarna | bestämd form |
| friarnas | bestämd form genitiv |


