publicerad: 2015
inriktning
in|rikt·ning
substantiv
~en ~ar inrikta
| Singular | |
|---|---|
| en inriktning | obestämd form |
| en inriktnings | obestämd form genitiv |
| inriktningen | bestämd form |
| inriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inriktningar | obestämd form |
| inriktningars | obestämd form genitiv |
| inriktningarna | bestämd form |
| inriktningarnas | bestämd form genitiv |


