publicerad: 2015
grina
grina
verb
~de ~t 1 ⟨prov.⟩ gråta2 ⟨prov.⟩ skratta, le: grina som en solvarg3 grimasera: grina illa
| Finita former | |
|---|---|
| grinar | presens aktiv |
| grinas | presens passiv |
| grinade | preteritum aktiv |
| grinades | preteritum passiv |
| grina | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att grina | infinitiv aktiv |
| att grinas | infinitiv passiv |
| har/hade grinat | supinum aktiv |
| har/hade grinats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| grinande | |


