publicerad: 2015
rigg
rigg
substantiv
~en ~ar 1 tackling jämte master och rundhult på fartyg; borrtorn för oljeborrning2 ⟨vard.⟩ kostym
| Singular | |
|---|---|
| en rigg | obestämd form |
| en riggs | obestämd form genitiv |
| riggen | bestämd form |
| riggens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| riggar | obestämd form |
| riggars | obestämd form genitiv |
| riggarna | bestämd form |
| riggarnas | bestämd form genitiv |


