publicerad: 2015
allvarsman
all·vars|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen allvar 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en allvarsman | obestämd form |
| en allvarsmans | obestämd form genitiv |
| allvarsmannen | bestämd form |
| allvarsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| allvarsmän | obestämd form |
| allvarsmäns | obestämd form genitiv |
| allvarsmännen | bestämd form |
| allvarsmännens | bestämd form genitiv |


