publicerad: 2015
amanuens
a·manu·ens
[‑en´s]
substantiv
~en ~er • lägre tjänsteman i ämbetsverk; assistent på universitetsinstitution
| Singular | |
|---|---|
| en amanuens | obestämd form |
| en amanuens | obestämd form genitiv |
| amanuensen | bestämd form |
| amanuensens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| amanuenser | obestämd form |
| amanuensers | obestämd form genitiv |
| amanuenserna | bestämd form |
| amanuensernas | bestämd form genitiv |


