publicerad: 2015
amortering
a·mort·er·ing
substantiv
~en ~ar amortera
| Singular | |
|---|---|
| en amortering | obestämd form |
| en amorterings | obestämd form genitiv |
| amorteringen | bestämd form |
| amorteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| amorteringar | obestämd form |
| amorteringars | obestämd form genitiv |
| amorteringarna | bestämd form |
| amorteringarnas | bestämd form genitiv |


