publicerad: 2015
ana
ana
verb
~de el. (i ett uttryck) ante, ~t • ana oråd; det ante mig jag anade det
| Finita former | |
|---|---|
| anar | presens aktiv |
| anas | presens passiv |
| anade | preteritum aktiv |
| anades | preteritum passiv |
| ana | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ana | infinitiv aktiv |
| att anas | infinitiv passiv |
| har/hade anat | supinum aktiv |
| har/hade anats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| anande | |
| Perfekt particip | |
| en anad + substantiv | |
| ett anat + substantiv | |
| den/det/de anade + substantiv | |
| Övrig(a) form(er) | |
| ante | |


