publicerad: 2015
anamma
1anamma
[anam´a]
verb
~de ~t • ta emot; tillägna sig
| Finita former | |
|---|---|
| anammar | presens aktiv |
| anammas | presens passiv |
| anammade | preteritum aktiv |
| anammades | preteritum passiv |
| anamma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att anamma | infinitiv aktiv |
| att anammas | infinitiv passiv |
| har/hade anammat | supinum aktiv |
| har/hade anammats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| anammande | |
| Perfekt particip | |
| en anammad + substantiv | |
| ett anammat + substantiv | |
| den/det/de anammade + substantiv | |


