publicerad: 2015
anstiftansbrott
an·stift·ans|brott
substantiv
~et; pl. ~ anstiftan brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett anstiftansbrott | obestämd form |
| ett anstiftansbrotts | obestämd form genitiv |
| anstiftansbrottet | bestämd form |
| anstiftansbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anstiftansbrott | obestämd form |
| anstiftansbrotts | obestämd form genitiv |
| anstiftansbrotten | bestämd form |
| anstiftansbrottens | bestämd form genitiv |


