publicerad: 2015
arkitektur
arki·tekt·ur
[‑u´r]
substantiv
~en ~er • byggnadskonst; byggnadsstil; äv. bildl.: trädets arkitektur
| Singular | |
|---|---|
| en arkitektur | obestämd form |
| en arkitekturs | obestämd form genitiv |
| arkitekturen | bestämd form |
| arkitekturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arkitekturer | obestämd form |
| arkitekturers | obestämd form genitiv |
| arkitekturerna | bestämd form |
| arkitekturernas | bestämd form genitiv |


