publicerad: 2015
arvsordning
arvs|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 4 1arv 1
| Singular | |
|---|---|
| en arvsordning | obestämd form |
| en arvsordnings | obestämd form genitiv |
| arvsordningen | bestämd form |
| arvsordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arvsordningar | obestämd form |
| arvsordningars | obestämd form genitiv |
| arvsordningarna | bestämd form |
| arvsordningarnas | bestämd form genitiv |


