publicerad: 2015
avföringsprov
av·för·ings|prov
substantiv
~et; pl. ~ el. ~er avföring 2prov
| Singular | |
|---|---|
| ett avföringsprov | obestämd form |
| ett avföringsprovs | obestämd form genitiv |
| avföringsprovet | bestämd form |
| avföringsprovets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avföringsprov (avföringsprover) | obestämd form |
| avföringsprovs (avföringsprovers) | obestämd form genitiv |
| avföringsproven (avföringsproverna) | bestämd form |
| avföringsprovens (avföringsprovernas) | bestämd form genitiv |


