publicerad: 2015
avlösare
av|lös·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑lösarna avlösa 1
| Singular | |
|---|---|
| en avlösare | obestämd form |
| en avlösares | obestämd form genitiv |
| avlösaren | bestämd form |
| avlösarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avlösare | obestämd form |
| avlösares | obestämd form genitiv |
| avlösarna | bestämd form |
| avlösarnas | bestämd form genitiv |


