publicerad: 2015
avvisningsbeslut
av·vis·nings|be·slut
substantiv
~et; pl. ~ avvisning beslut
| Singular | |
|---|---|
| ett avvisningsbeslut | obestämd form |
| ett avvisningsbesluts | obestämd form genitiv |
| avvisningsbeslutet | bestämd form |
| avvisningsbeslutets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avvisningsbeslut | obestämd form |
| avvisningsbesluts | obestämd form genitiv |
| avvisningsbesluten | bestämd form |
| avvisningsbeslutens | bestämd form genitiv |


