publicerad: 2015
avvisare
av|vis·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑visarna • vid vägkant
| Singular | |
|---|---|
| en avvisare | obestämd form |
| en avvisares | obestämd form genitiv |
| avvisaren | bestämd form |
| avvisarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avvisare | obestämd form |
| avvisares | obestämd form genitiv |
| avvisarna | bestämd form |
| avvisarnas | bestämd form genitiv |


