publicerad: 2015
avåkning
av|åk·ning
substantiv
~en ~ar • t.ex. från väg
| Singular | |
|---|---|
| en avåkning | obestämd form |
| en avåknings | obestämd form genitiv |
| avåkningen | bestämd form |
| avåkningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avåkningar | obestämd form |
| avåkningars | obestämd form genitiv |
| avåkningarna | bestämd form |
| avåkningarnas | bestämd form genitiv |


