publicerad: 2015
barnhage
barn|hage
substantiv
~n ‑hagar • till hage 2 barn
| Singular | |
|---|---|
| en barnhage | obestämd form |
| en barnhages | obestämd form genitiv |
| barnhagen | bestämd form |
| barnhagens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnhagar | obestämd form |
| barnhagars | obestämd form genitiv |
| barnhagarna | bestämd form |
| barnhagarnas | bestämd form genitiv |


