publicerad: 2015
barnkammare
barn|kammare
substantiv
~n; pl. ‑kamrar el. ~, best. pl. ‑kamrarna el. ‑kammarna barn kammare 1
| Singular | |
|---|---|
| en barnkammare | obestämd form |
| en barnkammares | obestämd form genitiv |
| barnkammaren | bestämd form |
| barnkammarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnkamrar (barnkammare) | obestämd form |
| barnkamrars (barnkammares) | obestämd form genitiv |
| barnkamrarna (barnkammarna) | bestämd form |
| barnkamrarnas (barnkammarnas) | bestämd form genitiv |


