publicerad: 2015
barnminister
barn|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar • jfr jämställdhetsminister
| Singular | |
|---|---|
| en barnminister | obestämd form |
| en barnministers | obestämd form genitiv |
| barnministern | bestämd form |
| barnministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnministrar | obestämd form |
| barnministrars | obestämd form genitiv |
| barnministrarna | bestämd form |
| barnministrarnas | bestämd form genitiv |


