publicerad: 2015
begrava
be·grava
verb
begravde hellre än begrov, begravt, begravd n. begravt el. begraven begravet begravna, pres. begraver • lägga till den sista vilan; bildl. lägga undan, glömma
| Finita former | |
|---|---|
| begraver | presens aktiv |
| begravs (begraves) | presens passiv |
| begravde (begrov) | preteritum aktiv |
| begravdes (begrovs) | preteritum passiv |
| begrav | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att begrava | infinitiv aktiv |
| att begravas | infinitiv passiv |
| har/hade begravt | supinum aktiv |
| har/hade begravts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| begravande | |
| Perfekt particip | |
| en begravd (begraven) + substantiv | |
| ett begravt (begravet) + substantiv | |
| den/det/de begravda (begravna) + substantiv | |
| den begravde (begravne) + maskulint substantiv | |
begrava sig
• begrava sig i arbete glömma allt annat för arbeteOrdform(er) begrava sig


