publicerad: 2015
beredvillighet
be·red|vill·ig·het
substantiv
~en beredvillig
| Singular | |
|---|---|
| en beredvillighet | obestämd form |
| en beredvillighets | obestämd form genitiv |
| beredvilligheten | bestämd form |
| beredvillighetens | bestämd form genitiv |


