publicerad: 2015
beskyddarinna
be·skydd·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n beskyddarinnor beskyddare
| Singular | |
|---|---|
| en beskyddarinna | obestämd form |
| en beskyddarinnas | obestämd form genitiv |
| beskyddarinnan | bestämd form |
| beskyddarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| beskyddarinnor | obestämd form |
| beskyddarinnors | obestämd form genitiv |
| beskyddarinnorna | bestämd form |
| beskyddarinnornas | bestämd form genitiv |


