publicerad: 2015
bestickningsbrott
be·stick·nings|brott
substantiv
~et; pl. ~ bestickning brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett bestickningsbrott | obestämd form |
| ett bestickningsbrotts | obestämd form genitiv |
| bestickningsbrottet | bestämd form |
| bestickningsbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bestickningsbrott | obestämd form |
| bestickningsbrotts | obestämd form genitiv |
| bestickningsbrotten | bestämd form |
| bestickningsbrottens | bestämd form genitiv |


