publicerad: 2015
bestråla
be·stråla
verb
~de ~t • utsätta för strålning; lysa på
| Finita former | |
|---|---|
| bestrålar | presens aktiv |
| bestrålas | presens passiv |
| bestrålade | preteritum aktiv |
| bestrålades | preteritum passiv |
| bestråla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bestråla | infinitiv aktiv |
| att bestrålas | infinitiv passiv |
| har/hade bestrålat | supinum aktiv |
| har/hade bestrålats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bestrålande | |
| Perfekt particip | |
| en bestrålad + substantiv | |
| ett bestrålat + substantiv | |
| den/det/de bestrålade + substantiv | |


