publicerad: 2015
bevillning
be·vill·ning
substantiv
~en ~ar • statlig extraskatt t.ex. i krisläge; jfr värnskatt
| Singular | |
|---|---|
| en bevillning | obestämd form |
| en bevillnings | obestämd form genitiv |
| bevillningen | bestämd form |
| bevillningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bevillningar | obestämd form |
| bevillningars | obestämd form genitiv |
| bevillningarna | bestämd form |
| bevillningarnas | bestämd form genitiv |


