publicerad: 2015
bilbrott
bil|brott
substantiv
~et; pl. ~ bil brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett bilbrott | obestämd form |
| ett bilbrotts | obestämd form genitiv |
| bilbrottet | bestämd form |
| bilbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilbrott | obestämd form |
| bilbrotts | obestämd form genitiv |
| bilbrotten | bestämd form |
| bilbrottens | bestämd form genitiv |


