publicerad: 2015
bilbälte
bil|bälte
substantiv
~t ~n • till bälte 2 bil
| Singular | |
|---|---|
| ett bilbälte | obestämd form |
| ett bilbältes | obestämd form genitiv |
| bilbältet | bestämd form |
| bilbältets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilbälten | obestämd form |
| bilbältens | obestämd form genitiv |
| bilbältena | bestämd form |
| bilbältenas | bestämd form genitiv |


