publicerad: 2015
bilköpare
bil|köp·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑köparna bilköp
| Singular | |
|---|---|
| en bilköpare | obestämd form |
| en bilköpares | obestämd form genitiv |
| bilköparen | bestämd form |
| bilköparens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilköpare | obestämd form |
| bilköpares | obestämd form genitiv |
| bilköparna | bestämd form |
| bilköparnas | bestämd form genitiv |


