publicerad: 2015
bilkörning
bil|kör·ning
substantiv
~en ~ar bil 1körning
| Singular | |
|---|---|
| en bilkörning | obestämd form |
| en bilkörnings | obestämd form genitiv |
| bilkörningen | bestämd form |
| bilkörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilkörningar | obestämd form |
| bilkörningars | obestämd form genitiv |
| bilkörningarna | bestämd form |
| bilkörningarnas | bestämd form genitiv |


