publicerad: 2015
binäring
bi|när·ing
substantiv
~en ~ar • mindre betydande näringsgren
| Singular | |
|---|---|
| en binäring | obestämd form |
| en binärings | obestämd form genitiv |
| binäringen | bestämd form |
| binäringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| binäringar | obestämd form |
| binäringars | obestämd form genitiv |
| binäringarna | bestämd form |
| binäringarnas | bestämd form genitiv |


