publicerad: 2015
birgittinnunna
birgitt·in|nunna
hellre än birgitt·in·er|nunna
substantiv
~n ‑nunnor birgittin nunna 1
| Singular | |
|---|---|
| en birgittinnunna (en birgittinernunna) | obestämd form |
| en birgittinnunnas (en birgittinernunnas) | obestämd form genitiv |
| birgittinnunnan (birgittinernunnan) | bestämd form |
| birgittinnunnans (birgittinernunnans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| birgittinnunnor (birgittinernunnor) | obestämd form |
| birgittinnunnors (birgittinernunnors) | obestämd form genitiv |
| birgittinnunnorna (birgittinernunnorna) | bestämd form |
| birgittinnunnornas (birgittinernunnornas) | bestämd form genitiv |


