publicerad: 2015
biskopinna
biskop·inna
[‑in`a]
substantiv
~n biskopinnor biskop
| Singular | |
|---|---|
| en biskopinna | obestämd form |
| en biskopinnas | obestämd form genitiv |
| biskopinnan | bestämd form |
| biskopinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| biskopinnor | obestämd form |
| biskopinnors | obestämd form genitiv |
| biskopinnorna | bestämd form |
| biskopinnornas | bestämd form genitiv |


