publicerad: 2015
björninna
björn·inna
[‑in`a]
substantiv
~n björninnor • ⟨åld.⟩ björnhona
| Singular | |
|---|---|
| en björninna | obestämd form |
| en björninnas | obestämd form genitiv |
| björninnan | bestämd form |
| björninnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| björninnor | obestämd form |
| björninnors | obestämd form genitiv |
| björninnorna | bestämd form |
| björninnornas | bestämd form genitiv |


