publicerad: 2015
blindgångare
blind|gång·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑gångarna • bomb som inte exploderat
| Singular | |
|---|---|
| en blindgångare | obestämd form |
| en blindgångares | obestämd form genitiv |
| blindgångaren | bestämd form |
| blindgångarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blindgångare | obestämd form |
| blindgångares | obestämd form genitiv |
| blindgångarna | bestämd form |
| blindgångarnas | bestämd form genitiv |


