publicerad: 2015
blodvittring
blod|vittr·ing
substantiv
~en • mest bildl.; till vittring 2
| Singular | |
|---|---|
| en blodvittring | obestämd form |
| en blodvittrings | obestämd form genitiv |
| blodvittringen | bestämd form |
| blodvittringens | bestämd form genitiv |


