publicerad: 2015
blåsmusiker
blås|mus·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ blåsmusik
| Singular | |
|---|---|
| en blåsmusiker | obestämd form |
| en blåsmusikers | obestämd form genitiv |
| blåsmusikern | bestämd form |
| blåsmusikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blåsmusiker | obestämd form |
| blåsmusikers | obestämd form genitiv |
| blåsmusikerna | bestämd form |
| blåsmusikernas | bestämd form genitiv |


