publicerad: 2015
borgarpolitik
borg·ar|pol·it·ik
substantiv
~en • till borgare 2 politik
| Singular | |
|---|---|
| en borgarpolitik | obestämd form |
| en borgarpolitiks | obestämd form genitiv |
| borgarpolitiken | bestämd form |
| borgarpolitikens | bestämd form genitiv |


