publicerad: 2015
borgarbracka
borg·ar|bracka
substantiv
~n ‑brackor • ⟨åld., nedsätt.⟩ trångsynt borgare
| Singular | |
|---|---|
| en borgarbracka | obestämd form |
| en borgarbrackas | obestämd form genitiv |
| borgarbrackan | bestämd form |
| borgarbrackans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| borgarbrackor | obestämd form |
| borgarbrackors | obestämd form genitiv |
| borgarbrackorna | bestämd form |
| borgarbrackornas | bestämd form genitiv |


